แปลกลอน Cloths of Heaven - W. B. Yeats
ปีที่แล้วช่วงเดือนตุลา มีโอกาสได้อ่านนิยายวายเรื่อง 你能不能不撩我 ชื่อไทยว่า นายหยุดแกล้งฉันได้ไหม ของคุณเจียวถังตงกวา ในเรื่องใช้กลอน Cloths of Heaven ของ William Butler Yeats เป็นตัวถักสานความสัมพันธ์ของพระนายเข้าด้วยกัน โดยกลอนที่ว่ามีใจความดังนี้
Had I the heavens' embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams. – W. B. Yeats
หลังจากอ่านเสร็จสิ่งแรกที่คิดเลยนะ มีใครแปลกลอนไทยไปบ้างหรือยังนะ โดยหลังจากค้นหาไปทั่วก็ไม่เจอ แต่ไปเจอในบอร์ดสยามโซนมีแปลเป็นไทยร้อยแก้วไว้โดยคุณ alphonse ว่า
ถ้าฉันมีผ้าอันสวยงามของสวรรค์
ที่ถักด้วยสีทองและเงิน
ผ้าสีฟ้า สีเทา และสีดำ
แห่งยามราตรี ยามเช้า และยามเย็น
ฉันก็อยากจะปูผ้าใต้เท้าเธอ
แต่ฉันก็มีเพียงแค่ความฝันเท่านั้น
ฉันปูผ้านั้นได้แค่ในความฝัน
เธอควรเดินอย่างนุ่มนวลเพราะเธอเดินอยู่ในฝันของฉัน – alphonse, 2010
คุณ alphonse แปลออกมาตรงความหมายและไพเราะมากๆ แต่เราที่อยากได้ฉบับกลอนร้อยกรองเลยอยากลองแปลเพิ่มอีกเว่อร์ชั่นโดยใช้ฉันทลักษณ์กลอนแปดเข้ามาช่วย เลยได้ออกมาเป็นแบบนี้
หากข้ามี ผ้าสวรรค์ แสนงามงด
ทอแสงสด ทองคำ เงินแจมสี
น้ำเงินคราม ริบหรี่ ดำดุษฎี
ค่ำราตรี วันสว่าง ย่างแสงหม่น
ข้าจะปู ผ้านั้น ใต้เท้าเจ้า
กระนั่นเล่า ได้เพียงฝัน ข้าขัดสน
ขอข้าปู ฝันของข้า แทนอีกหน
โปรดนิ่มนวล เจ้าเหยียบบน ฝันข้าเอง – mylilboo, 2023
ถึงจะออกมาดูจืดชืดไม่ค่อยสละสลวยเท่าไหร่ แต่รู้สึกดีมากที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการพยายามส่งต่อกวีบทนี้ ลองคิดดูนะ นับจากที่คุณ alphonse แปลไว้ก็ 13 ปีเลย แต่ถ้านับจากต้นฉบับของยีตที่เผยแพร่ในปี 1899 ก็ 124 ปีผ่านไปเลยแหนะ ไม่น่าเชื่อว่ากาลเวลายังพาเราและกลอนบทนี้ให้มาเจอกันได้อีก เป็นความรู้สึกที่ถ้าให้มองว่าปกติก็คงปกติ แต่ถ้ามองให้เป็นมนต์ขลังก็ชวนหลงใหลได้เหมือนกัน ฮ่าๆ
ไปหาประวัติของกลอนฉบับนี้มาเพิ่มชื่อเต็มๆของมันคือ He Wishes for the Cloths of Heaven อยู่ในหนังสือรวมบทกวีที่ชื่อ The Wind Among the Reeds ของยีตที่ตีพิมพ์ในปี 1899 โดยคุณ Sheradia เขียนเล่าไว้ในบล็อกเมื่อปี 2012 ว่า ยีตแต่งกวีบทนี้ให้ผู้หญิงที่เขารัก และขอหล่อนแต่งงานมาถึง 4 ครั้งแต่ก็โดนเธอปฏิเสธแถมยังไปแต่งกับคนอื่นอีก จึงนำมาสู่การเกิดขึ้นของบทกวีที่แสดงออกถึงความสิ้นหวังในการได้รับความรักแบบนี้นั่นเอง ใครอยากอ่านเพิ่มจิ้มที่บทความนี้เลย
Sheradia
ท้ายที่สุดนี้ ถึงกลอนบทนี้จะเพราะแค่ไหน แต่พอมานึกถึงหัวใจของคนแต่งแล้ว ความรู้สึกของการมีโอกาได้รัก แต่ผิดหวังเพราะเขาไม่รักตอบที่มันคงปวดหนึบๆ ไม่น้อยเลยนะ ดันนั้นใครที่มีโอกาสได้อ่านกลอนบทนี้ เราก็ขออวยพรให้ประสบความสำเร็จ และสุขสมหวังในความรักกันทุกๆคนนะ บัยส์